Sneeuw op de Sierra Nevada/verbrand op het strand

Hier weer een berichtje uit het zonnige Spanje. Nog maar 2 weekjes en dan ga ik alweer naar huis (11 juni), hopelijk is het in Nederland dan ook mooi weer.

Hier begint de stress aardig toe te slaan. Ik loop echt onwijs achter met mijn plan en ben er nog niet zeker of ik het wel op tijd ga halen. "But no worries" zegt mijn leraar, wat hem betreft haal ik mijn diploma pas in 2010. Hij heeft liever dat ik wat goeds aflever dan maar gehaast wat inlever. Daar ben ik het wel mee eens, maar ik hoop toch wel iets eerder klaar te zijn. Afgelopen week ben ik druk aan het enqueteren geweest. Heb een enquete opgesteld in het Engels, Nederlands, Duits en Spaans. En ik moet zeggen dat ik er toch binnen korte tijd al heel wat bij elkaar heb. Om veel mensen bij elkaar te hebben ben ik verschillende markten afgestruind op zoek naar mijn slachtoffers, gewapend met promotietasjes in de ene hand, mijn tas met enquetes om mijn schouder en de clipboards in de andere hand...(een hulpje zou handig zijn geweest). De Nederlanders blijken toch iets minder behulpzaam dan de Engelsen, maar ook wel weer grappig. Pas hoorde ik Nederlanders praten dus ik ze gelijk aangesproken. Slechts 1 van de vier had een eigen woning in Spanje dus die man was mijn slachtoffer. Hij had er duidelijk niet zo'n zin in: "Je wilt me zeker wat verkopen?!". "Nee meneer, ik wil u alleen wat vragen stellen." Inmiddels stonden we daar al een paar minuten. "Ja, maar hoe lang duurt dat dan?". "Maar een paar minuten." "Nou, dat duurt me eigenlijk te lang". "Ja, die tijd dat we hier nu staan te praten, had u de enquete al in kunnen vullen." "Nee, doe toch maar niet. Ik wil daar even op het terras gaan zitten." "Oh, dat komt goed uit, want daar wilde ik ook net naartoe gaan. Kunt u onder het genot van een biertje rustig even de enquete invullen." (en zijn vriend maar lachen...) "Nee, doe maar niet". Haha, maar even later op het terras heeft ie toch nog mijn enquete ingevuld. Of van die Nederlanders die dan net doen of ze geen Engels kunnen als ik ze in het Engels aanspreek. "Oh, u bent Nederlands, goedemorgen." En dan zie je ze denken: shit, ze is Nederlands. "Ja, dat is jammer hè." Het meest succesvol blijken toch de terrasjes, want dan hebben mensen ff de tijd. Op de markt moet je ze niet storen, zeker niet de Spanjaarden want die zijn dan altijd zo driftig aan het zoeken, onderhandelen en kopen. Nou had ik woensdagochtend een erg succesvolle ochtend gehad in Guardamar met mijn enquetes, maar toen ik weg wilde rijden uit de parkeergarage heb ik met de zijkant van de auto (ja, die van de zaak...) een pilaar geraakt. "kkkkrrrr" ging het. JODER!!! Die Spaanse parkeergarages zijn ook zo verdomd onlogisch en klein ingedeeld dat het wel een keer fout móest gaan. Ik kan mezelf troosten met het feit dat een deuk in je auto hier in Spanje heel normaal is...sterker nog, er rijden meer auto's rond met deuken dan zonder. Zo te zien begin ik dus de Spaanse gewoonten al aardig over te nemen. Dit was de eerste schade die ik heb gereden in die 6 jaar dat ik mijn rijbewijs heb, dus als ik het zo bekijk vind ik dat nog best netjes.

Tot zover het serieuze gedeelte, nu even wat over de dagen dat ik vrij ben geweest. 3 weken geleden ben ik zondags samen met Errol naar de Sierra Nevada gereden waar ik op 2500 meter hoogte nog in de sneeuw heb gestaan. Wauw, echt prachtig daar en wat een uitzicht! Het was even een eindje rijden (4 uur) maar zeker de moeite waard. Er ligt ook gewoon een compleet skidorp bij, compleet met barretjes en restaurantjes en winkeltjes. Die dag was er maar 1 restaurantje open waar we even wat gegeten hebben. Daarna nog wat verder naar boven gereden waar nog sneeuw lag en waar ik natuurlijk even een sneeuwbal naar Errol zijn hoofd moest gooien (tja, dat hoort er gewoon bij toch?!). Daarna al slingerend door de bergen naar beneden, maar als bijrijder werd ik zo misselijk van het autorijden dat ik zelf maar ben gaan rijden. Van daaruit zijn we naar Granada gereden, waar we wat door het centrum hebben gelopen. Leuke stad met allemaal gezellig pleintjes! Even terrasje gepikt en rond 19.00uur weer richting huis, want de volgende dag moest er weer gewoon gewerkt worden.
Die woensdag erna kwam een vriendin van mij, Ylona, me opzoeken dus die heb ik 's avonds van het vliegveld gehaald in Alicante. Gelukkig was het erg mooi weer, dus Ylona kon overdag lekker zonnen op de Finca want ik moest gewoon werken. Vrijdagavond hebben we een terrasje gepikt in Torrevieja. zaterdagmiddag zijn we naar Alicante gegaan. Daar een beetje over de boulevard gewandeld, terrasje gepikt en wat gewinkeld. 's Avonds kwamen Santi, Suzanne en errol ook naar Alicante en hebben we samen gegeten in een tapasrestaurant met als afsluiting natuurlijk nog even naar de koffiebar (vaste prik als we in Alicante gaan stappen). We waren te moe om te stappen dus zijn we daarna maar naar huis gegaan. Zondags was het weer erg heet, dus zijn Ylona en ik naar het strand gegaan. Dat was mijn eerste stranddagje sinds ik hier ben. Nou en ik heb het geweten: been flink verbrand en een afdruk van mijn zonnebril op mijn gezicht. Inmiddels kan ik de lappen vel van mijn been trekken... Erg fijn dus, terwijl ik toch met factor 20 heb gesmeerd. Volgende keer toch maar iets vaker insmeren dus. Maandag had ik ook nog vrij en zijn Ylona en ik naar Terra Mitica gegaan, dat is een pretpark in Benidorm. Er was echt niks te doen dus we konden overal zo doorlopen. Wel erg mooi daar, alles is in Eqyptische stijl gebouwt. Na 5 uurtjes hadden we het wel gezien en zijn we in Benidorm aan het strand nog even op een terrasje gaan zitten. Dinsdagochtend moesten we in alle vroegte vertrekken om Ylona naar het vliegveld te brengen en zelf ook weer op tijd op het werk te zijn.

Waarschijnlijk is dit het 1 na laatste berichtje van mij vanuit Spanje, want 11 juni vlieg ik al weer naar Nederland. Maar voor het zover is zal ik nog een allerlaatste update geven van alle ontwikkelingen hier.

Fijn weekend allemaal!

xx Petty