Back home

Mijn 9-weken durende rondreis door Zuid-Oost Azië zit er weer op. Inmiddels ben ik al weer bijna 2 weken thuis, maar nog geen tijd gehad voor mijn laatste reisverslag. Woensdagavond 19 september zijn Diana en ik na een 11 uur durende vlucht geland op Dusseldorf airport. Het eerste wat ik heb gedaan toen ik thuis kwam is friet met frikadel speciaal gegeten, haha. Had ik echt zo'n zin in...
Eerst even een verslagje van de afgelopen week. De laatste keer dat ik een berichtje schreef zaten we op het eiland Koh Lanta. Die dinsdag hebben we lekker gerelaxed op het strand. 's Avonds nog wat gedronken in de "Why Not" bar van ons resort. Die bar wordt gerund door hippies die op alles wat je vraagt "Why not" antwoorden. Alles gaat daar lekker relaxed dus. Daar de hele avond een beetje zitten kaarten met Diana, Elisa en Dagmar. Later op de avond werden de gitaars en trommels er nog bij gepakt en werd er nog gezongen. Erg gezellig!
Eigenlijk wilden we op Koh Lanta nog een snorkeltrip doen, maar dit was daar erg duur. Daarom zijn Diana en ik woensdagochtend vroeg vertrokken naar Ao Nang. Toen hebben we ook afscheid genomen van Elisa en Dagmar, want die vertrokken die ochtend richting Maleisië.
In Ao Nang aangekomen begon het flink te regenen dus die middag konden we helaas niet meer naar het strand. 's Avonds hadden we afgesproken met mijn nichtje Vera, die al een paar dagen eerder op Ao Nang was aangekomen (tja, we bleven elkaar maar achterna reizen, haha). Toen we in een internetcafe zaten, kwam Vera ineens binnenlopen met de mededeling dat er binnen twee uur een tsunami zou zijn. De 'locals' in het internetcafe waren al nauwlettend het nieuws aan het volgen op tv, dus dat er iets aan de hand was was wel duidelijk. Nou, dan schrik je wel even als je zoiets hoort. Er was inderdaad een aardbeving geweest op Indonesië en die zou mogelijk een tsunami kunnen veroorzaken. Gelukkig bleek het loos alarm, dus wij zijn gewoon rustig uit eten geweest. Diana en ik hadden eerder die dag al gezien dat er een nederlands restaurant was waar ze frikadellen en bitterballen op de kaart hadden, dus dat leek ons wel wat. Nou, wat een tegenvaller! Ik weet niet wat voor een frikadellen het waren, maar in elk geval niet zoals wij ze hier kennen. Gelukkig maakte de 'Grootmoeders appeltaart' die ik als dessert had genomen weer alles goed... Na het eten wilde nog even aan de boulevard wat winkeltjes bekijken, maar daar aangekomen was alles dicht en donker en er was echt geen kip op straat... bleek dat de ondernemers daar het zekere voor het onzekere hadden genomen en allemaal waren gevlucht voor een mogelijke tsunami. En begrijpelijk, als ik zoiets één keer meegemaakt zou hebben dan zou ik ook niet nog een keer het risico durven lopen. Gelukkig waren er nog wel wat barretjes open waar we wat konden drinken.
Donderdag hadden Diana en ik de '4-eilanden trip' geboekt, waarbij we ook zouden kunnen snorkelen. Echt weer prachtige stranden gezien en kristalhelder water, alleen het snorkelen viel toch wat tegen helaas (tsja, niks kan ook meer tippen aan onze snorkeltrip op de Perhentian Islands in Maleisië...). 's Avonds weer uit eten geweest met Vera en daarna nog wat gaan drinken in een barretje waar ik zelfs nog heb opgetreden!!! Jaja, ik heb mijn stembanden weer even getraind. In die bar stond een 2-mans band te spelen, maar het publiek mocht ook meezingen. Jammer genoeg hadden ze niet veel leuke nummers die ik kende, maar uiteindelijk is het "Zombie" van de Cranberries geworden. Was al weer lang geleden dat ik op het podium heb gestaan, maar toch wel weer grappig. Éen man in het publiek ging in elk geval helemaal uit zijn dak...haha.
Vrijdag hadden Diana en ik een half dagje rotsklimmen op het programma. Staan we daar in ons klim-harnas voor de rots, klaar om te beginnen, begint het ineens keihard te regenen en dat is die dag ook niet meer gestopt...dus helaas, geen rotsklimmen voor ons deze vakantie. Echt zo balen, want daar keek ik al sinds Laos naar uit... We hebben er wel nog een uitnodiging voor een etentje aan over gehouden, want twee Engelse jongens en een meisje die bij ons in het groepje zaten, nodigden ons uit om die avond met hen uit eten te gaan ter gelegenheid van de verjaardag van het meisje. Erg gezellig en erg lekker gegeten in een Italiaans restaurant (beetje jammer dat de Tiramisu niet zo lekker was als je mag verwachten van een Italiaanse kok...).
Zaterdagmiddag vertrokken we met de bus richting Bangkok. Helaas die ochtend niet meer naar het strand gekund, want het regende weer. Vera was vrijdagmiddag al met de bus naar Bangkok vertrokken, dus die zouden we zondag weer zien.
Gelukkig hadden we een relaxte bus met leuke films, zodat de 14-uur durende busreis toch weer meeviel. Hoe luxe de bus dan ook mag zijn, slapen doe je niet echt fantastisch, dus zondagochtend kwamen we om 05.00uur lekker brak aan in Bangkok, waar we nog tot 08.00uur moesten wachten tot we onze kamer in konden. Na een kort dutje in onze kamer 's ochtends eerst naar mijn kleermaker gegaan om te kijken of mijn pakken en mijn jurk al klaar waren (was al weer 8 weken geleden dat ik daar geweest ben). Er moest toch nog het een en ander aan vermaakt worden, dus de volgende dag moesten we weer terug. Zondagmiddag de hele middag over de Chatuchak weekend markt gestruind op zoek naar kleding en souvenirtjes. 's Avonds weer met Vera afgesproken, want zij vertrok die avond al richting Nederland.
Maandagochtend vroeg van hotel gewisseld, want het werd mooi weer die dag en we wilden zwemmen en zonnen. Dus die dag heerlijk genoten van het mooie weer in het zwembad op het dak van ons hotel midden in Bangkok...beter kun je het niet hebben toch?! 's Avonds weer naar de kleermaker en vervolgens gaan eten in één van de meest luxe shoppingmalls van Bangkok en daarna naar de meest luxe bioscoop die je je maar kunt voorstellen. Een kaartje kostte wel 11 euro, maar dan krijg je ook wat. We wisten niet wat we zagen. Je zit in een lederen relax-fauteuil waar je ongeveer horizontaal in kunt gaan liggen en als je zit komt er een medewerker die je een kussen en een dekentje geeft en bij wie je een drankje kunt bestellen...daar zaten we dan: twee backpackers op slippers in een bioscoop die alleen voor de rijke Thai is weggelegd. Wat een ervaring weer!
Dinsdagochtend weer eerst naar de kleermaker (ja, alweer! Maandagavond was mijn kleding bezorgd in ons hotel, maar het was nog niet helemaal passend...) en daarna naar het centrum om te shoppen. Na het shoppen weer terug naar de kleermaker (nu echt voor de laatste keer) en 's avonds nog even een manicure en pedicure gedaan en nog een beetje over Koa San Road geslenterd. Terug in het hotel was mijn kleding bezorgd (eindelijk helemaal goed!!! dus ik gelukkig).
Woensdagochtend vertrok ons vliegtuig om 11.30uur dus wij al om half 8 een taxi genomen om er zeker van te zijn dat we dit keer wel betere plaatsen hadden in het vliegtuig.
Tsja, en toen zat het er dus weer op: 9 weken Zuid-Oost Azië...wat een ervaring!!!

Gezien het saldo op mijn bankrekening zal dit voorlopig wel mijn laatste reisverslag zijn geweest. Hopelijk hebben jullie weer genoten van mijn verhalen en foto's...
Tot de volgende keer...dan vanuit Zuid-Amerika (that's for sure!).

Dikke kus Petty